Mala sova je najmanje sova u Evropi, okrugle glave bez uškica. Osnovna boja perja je sivo-braon sa belim tačkicama. Donji delovi tela su svetli sa braon prugicama. Oči su male i žute.
Spada u najmanje poznate vrste ptica u Srbiji, pa se ni o njenom rasprostranjenju ne zna dovoljno. Verovatno naseljava očuvane visokoplaninske četinarske šume iznad 1.000 metara nadmorske visine (Tara, Zlatar, Golija, Kopaonik, Stara Planina). Populacija u Srbiji je procenjena na samo 5-10 parova!
Odrasle ptice su vezane za teritoriju i pomeraju se u niže zone planina jedino za vreme jakih zima. Mlade ptice mogu lutati i više stotina kilometara.
Naseljava poluotvorene očuvane četinarske ili mešovite šume sa dosta starog drveća i podrasta.
Mala sova se najaktivnije oglašava u sumrak i svitanje. Mužjak „peva” se vrhova drveća i vrlo predano brani teritoriju od uljeza. Leti nalik detlićima.
Glavna hrana malih sova su voluharice, miševi, rovčice i male ptice do veličine drozda. Često prave zalihe plena (u dupljama drveća, kutijama za gnežđenje) koje mogu biti presudne za preživljavanje zime. Lovi sa osmatračnica ili iz zasede.
Gnezde se u dupljama drveća koje su najčešće napravili detlići. Ženka polaže 3-7 jaja u razmaku od po 2 dana, ali za razliku od ostalih vrsta inkubaciju započinje kada položi poslednje, tako da se mladi izležu istovremeno nakon 28 dana. U gnezdu ostaju narednih 5 nedelja, a osamostaljuju se sa oko 5 meseci starosti.
Mala sova je ugrožena promenama u staništu kao što su seča starih stabala, smanjenje broja detlića, odumiranje šuma usled kiselih kiša, povećanje broja šumskih sova.